Kwaliteitscriteria voor de Verklarende Analyse in de Jeugdzorg

Een Delphi-studie

Samenvatting

Probleemstelling: Een samenhangende analyse van verklarende factoren ontbreekt vaak in jeugdzorgdossiers, terwijl het maken van een verklarend beeld – ook wel de ‘Verklarende Analyse’ (VA) – juist cruciaal is voor passende zorg. Een model voor de Verklarende Analyse (VA-model) kan professionals helpen systematisch informatie te verzamelen en ordenen om tot een verklarend beeld te komen. Steeds meer jeugdzorgprofessionals in Nederland worden geschoold in een van de VA-modellen. Door deze ontwikkeling is in de jeugdzorgpraktijk behoefte aan handvatten om de kwaliteit van de uitvoering van de VA te borgen. Methode: Wij voerden een Delphi-studie uit om de kwaliteitscriteria voor de VA vast te stellen. Middels digitale vragenlijsten werd een expertpanel (N = 24) in drie ronden bevraagd. Via een systematisch, iteratief analyseproces werden de verkregen reacties gecategoriseerd, samengevat, geherformuleerd en opnieuw voorgelegd, en zodoende verwerkt tot concrete kwaliteitscriteria waarmee de VA in de praktijk kan worden geëvalueerd. Bevindingen: We vonden 59 criteria, die zijn gegroepeerd in zes hoofdthema’s (verhelderen, onderkennen, verklaren, het verklarend beeld, samenwerken met jeugdige/ouders/betrokkenen en biases) en twee aanvullende thema’s (instrumentgebruik en vervolgstappen (indiceren)), die gezamenlijk een kwaliteitskader vormen. Conclusie: De kwaliteitscriteria voor de uitvoering van een VA gaan in op wát professionals moeten doen om tot een VA te komen, maar ook op hóe zij dit kunnen doen, in samenwerking met de jeugdige, ouders en andere betrokkenen. Zodoende bieden de criteria handvatten om de VA in de jeugdzorgpraktijk te kunnen evalueren en verbeteren.

Abstract

Objective: A coherent analysis of explanatory factors is often lacking in youth care files, while the formulation of an explanatory, integrated case description – called the Explanatory Analysis (EA) – is crucial for personalized treatment. A model for the EA can help professionals to systematically collect and organize information. An increasing number of youth care professionals in the Netherlands are trained in using such an EA model. Because of this development in the Dutch youth care field, there is a growing need for resources to ensure the quality of the integrated case formulations that professionals make, using an EA model. Method: We conducted a Delphi study to map out the quality criteria for the use of EA models. In three rounds, an expert panel (N = 24) was surveyed using digital questionnaires. Through a systematic, iterative analysis process, the responses were categorized, summarized, reformulated and re-presented, and thus processed into concrete quality criteria, that can be used to evaluate EA in practice.

Results: We found 59 criteria, which are grouped into six main themes (clarification, identification, explanation, the explanatory case formulation, collaboration with youth/parents/stakeholders, and biases) and two additional themes (use of instruments and intervention options or next steps). Together, these constitute a quality framework.

Conclusion: The criteria for high-quality explanatory models address what professionals need to do to arrive at an EA, as well as how they can do this, in close collaboration with the child, parents, and other stakeholders. The quality criteria thus provide a framework for evaluating and improving EA in youth care practice.