Het Is Niet Jouw Schuld

De Rol van Schuldgevoel in de Relatie tussen Tonische Immobiliteit en PTSS-Symptomen bij Jonge Slachtoffers van Interpersoonlijk Trauma

Samenvatting

Van de jeugdigen onder de 18 jaar maakt 25 % tot 65 % minimaal één ingrijpende levensgebeurtenis mee. Een ingrijpende gebeurtenis is gedefinieerd als een gebeurtenis waarbij de jeugdige blootgesteld is aan een feitelijke of dreigende dood, ernstige verwondingen en/of seksueel geweld. Er zijn verschillende risicofactoren die de impact van een ingrijpende gebeurtenis kunnen versterken. Deze zijn onder andere gelegen in de aard van de gebeurtenis en reacties van het slachtoffer tijdens de ingrijpende gebeurtenis. Ingrijpende levensgebeurtenissen kunnen leiden tot posttraumatische stressstoornis (PTSS), vooral bij slachtoffers van een ingrijpende gebeurtenis die plaatsvond in relatie met een ander, ook wel interpersoonlijk trauma genoemd. Een belangrijke factor die de impact van deze gebeurtenissen versterkt, is de aanwezigheid van tonische immobiliteit, een reflexmatige reactie van het lichaam tijdens een ingrijpende gebeurtenis. Slachtoffers die tijdens een ingrijpende levensgebeurtenis tonische immobiliteit ervaren, kampen vaak lange tijd na de gebeurtenis nog met schuldgevoelens. Het ervaren van traumagerelateerde schuldgevoelens door slachtoffers die tonische immobiliteit hebben ervaren, kan een belangrijk mechanisme zijn waardoor PTSS-symptomen ontwikkelen. Het voorliggende crosssectioneel onderzoek richt zich op de rol van traumagerelateerde schuldgevoelens bij jeugdigen die minimaal één ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt en die tonische immobiliteit hebben ervaren, en hoe deze schuldgevoelens mogelijk bijdragen aan de ontwikkeling van PTSS-symptomen. In totaal vulden 228 jeugdigen in een kinder- en jeugdpsychiatrische populatie (gemiddelde leeftijd 14,9 jaar, 76,3 % meisjes) verschillende vragenlijsten in met betrekking tot het meemaken van een mogelijke traumatische gebeurtenis, traumatische stressreacties, ervaren van tonische immobiliteit en traumagerelateerde schuldgevoelens. Resultaten toonden aan dat deze schuldgevoelens deels verklaren waarom tonische immobiliteit samenhangt met PTSS-symptomen. De onderzoeksbevindingen kennen enkele klinische implicaties, waaronder het systematisch bevragen van tonische immobiliteit en het bieden van educatie over deze veelvoorkomende lichamelijke reacties.

Abstract

Among individuals under 18 years old, 25 to 65 percent experience at least one traumatic life event. A traumatic event is defined as one in which the juvenile is exposed to actual or imminent death, serious injury and/or sexual violence. There are several risk factors that can amplify the impact of a traumatic event. These include the nature of the event and reactions of the victim during the profound event. Traumatic life events can lead to post-traumatic stress disorder (PTSD), especially in victims of a major event that took place in relation to another person, also known as interpersonal trauma. An important factor that amplifies the impact of these events is the presence of tonic immobility, a reflex reaction of the body during a traumatic event. Victims who experience tonic immobility during a traumatic life event often struggle with feelings of guilt long after the event. Experiencing trauma-related guilt by victims who experienced tonic immobility may be an important mechanism through which PTSDsymptoms develop. The present cross-sectional study focuses on the role of trauma-related guilt in youth who experienced of interpersonal trauma and tonic immobility, and how this guilt may contribute to the development of PTSD symptoms. 228 adolescents in a child-adolescent psychiatric population (mean age 14.9 years, 76.3 % girls) completed several questionnaires regarding experiencing a possible traumatic event, PTSD symptoms, experiencing tonic immobility and trauma-related guilt. Results showed that these feelings of guilt partly explain why tonic immobility is associated with PTSD symptoms. The results have some clinical implications, including systematically questioning tonic immobility and providing education about these common bodily reactions.